سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

غزل مناجاتی با خداوند

شاعر : محمد سهرابی
نوع شعر : توسل
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل

کو یک نفر که یاد دل خستگـان کنـد؟           یا لا اقــل حــکــایت ما را  بیـان کند

من زیر بـار معصیـتم ضعف کرده ام           دستی کجــاست تا مدد  نـاتـــوان کند


تب کـردم از مرور گـناهان کوچـکـم            کو آتشی که خجلت ما را نـهان کند؟

ما بی سلیقه ایم، تو حـاجات ما بخواه            ورنه گـدا مــطالبه ی آب و نـان کند

آتش میاورید که اشکـم مـرا بسوخت             کار شــرار نـار تو،  آب روان کنـد

ما را مران ز خویش چرا که زمانه راند            حاشا که دوست کار زمین و زمان کند

شبهــا مرا برای خودت انتـخاب کن             فرصت مده که دیگری ام امتحان کند

نقد و بررسی

این بیت به دلیل ایراد محتوایی حذف شد : چیـزی نصیب تو نشـود  از عذاب من              ایزد کجا محاربه با استــخوان کند